پرستار فردی که در زمینه اصول علمی و مهارتهای حرفهای مراقبت، درمان و آموزش بیماران تحصیل کرده و در آن مهارت داشته باشد.
هرچند در گذشته به تمام مراقبین بیماران و ناتوانان پرستار میگفتند ولی امروزه پرستار فردی است که دارای تحصیلات دانشگاهی در این زمینه است. در ایران پرستارانی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای پرستاری وجود دارند. رشتههای جدیدی در مقطع کارشناسی ارشد با مبنای پرستار وظیفهمدار راهاندازی شدهاست، همچنین آموزش مداوم پرستاران با همکاری سازمان نظام پرستاری در کل ایران عملیاتی شدهاست.[۱]
پرستار نمیتواند مرکز درمانی مستقلی داشته باشد بلکه در مراکز درمانی تأسیس شده مانند بیمارستان، درمانگاه یا مطب عضوی از تیم درمانی است. در ایرانسازمان نظام پرستاری به عنوان سازمان صنفی پرستاران میباشد.
براساس استانداردها، میبایست تعداد پرستاران سه برابر تعداد پزشکان یا دو برابر تعداد تختهای بیمارستانی باشد یا در ازای هر هزار نفر جمعیت، سه پرستار وجود داشته باشد.[۲] همچنین استانداردهای جهانی نشان میدهد در بخش داخلی و جراحی، هر ۴ تا ۶ بیمار باید یک پرستار داشته باشند (که در ایران، هر ۱۲ بیمار یک پرستار دارند
در ابتدای این گفتگو و در بررسی شرایط کاری پرستاران نسبت تعداد پرستاران به بیماران را جویا شدیم ، یکی از پرستاران شرکت کننده در این گقتگو در این باره گفت : مجموع آمار نشان می دهد که کشور به 250 هزار پرستار نیازدارد ولی در حال حاضر100 هزار پرستار در کل کشور وجود دارد ، یعنی 150 هزار پرستار کم داریم؛در نتیجه باید تمام پرستاران شاغل این کمبود را به نوعی جبران کنند و این میزان کمبود پرستار و فشار ناشی از آن را دیگر پرستاران تحمل می کنند. یکی دیگر از پرستاران در ادامه افزود : تعداد بیمارانی که یک پرستار موظف به مراقبت از آنان است در هر بخش متفاوت است در بعضی از بخش ها در شیفت های عصر و شب به ازاء چهل بیمار، 2 پرستاروجود دارد و گاه پیش می آید که از مجموع این 20 بیماری که پرستار شیفت عصر و شب مراقبت از آنان را به عهده دارد 6 بیمارتازه از اطاق عمل به بخش منتقل شده اند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند . از سوی دیگر تعداد پرستار و بیمار بستگی به سیستم ارائه مراقبت دارد که در هر بخش با بخش دیگر متفاوت است ولی الان به دلیل کمبود پرستار یک بخش که نیاز به 4 پرستار دارد با دو پرستار اداره می شود و این وضعیت به طور خاص بر پرستار فشار می آورد، چون وجدان کاری و انسانی پرستار اجازه نمی دهد که کیفیت کار را کاهش دهد؛ داروهای بیماران ، تحویل گرفتن بیمار از اطاق عمل و بررسی علائم حیاتی اش ، تعویض پانسمان، نظارت بر کل بخش، وسایل ، آمد و رفت ها ومشکلاتی که این میان پیش می آید، اینها کارهایی است که یک پرستار انجام می دهد ؛ همه اینها سبب می شود که فشار مضاعف بر پرستار وارد آید و وقتی پرستار محل کارش را ترک می کند کاملاً تخلیه انرژی شود چرا که تمام انرژی و توانش را برای حرفه اش صرف کرده است و برای رسیدگی به خانه و زندگی اش انرژی ندارد. این پرستار پرتوان در ادامه گفت : پرستاران هیچگاه از کارشان کم نمی کنند ولی این وضعیت نابرابر تعداد پرستار و بیمار که به هیچ وجه قابل توجیه نیست در هیچ جا لحاظ نمی شود.
در ادامه مشکلات حرفه ایی پرستاران را جویا شدیم ، یکی دیگر از پرستاران شرکت کننده در این گفتگو در این باره گفت : همه ما به نوعی دچار بیماری های خاص هستیم. اصلاً بیایند آمار بگیرند که چند نفر از پرستاران خانم مبتلا به دردهای مفصلی اعم از زانو درد و دردهای کمر هستند. و این آمار را با آمار مشابه بین حرفه های دیگر مقایسه کنند (مثلاً با خانم های کارمند) این مشکل خاص پرستاران پر سابقه نیست ، تمام پرستارانی که حتی سابقه کار آنها بین 5 تا 15 سال است دچار این مشکل هستند. امروزه وضعیت بخش ها با سالهای گذشته قابل مقایسه نیست رشد جمعیت ، اقسام بیماری های مختلف که گاه شدیدتر، ناشناخته تر و حتی خطرناکترند، به عنوان مثال تا چند سال پیش ایدز و یا هپاتیت وجود نداشت ولی الان یک مشکل عمده است)، تعداد زیاد بیمار، فشار کاری زیاد، کمبود پرسنل و کمی حقوق از دیگر مشکلات ماست ، با توجه به سطح بالای تورم و گرانی، توازنی میان در آمد پرستاران و مخارج آنها وجود ندارد ، به خصوص مشکلات آقایان این حرفه زیاد است آنها اصلاً خانواده شان را نمی توانند ببینند. این مسائل به لحاظ کمی و کیفی باعث استرس می شود و شرایط را برای پرستار مشکل می کند.
پرستار سخت کوش دیگری درباره مطالبات و انتظارات پرستاران گفت:
مطالبات و انتظارات پرستاران در مقایسه با امتیازات کارمندان دیگر ارگان ها روشن می شود، اگر پرستاران را با فارغ التحصیلان رشته های دیگر که گاه رشته تحصیلی آنها آسانتر بوده و مسئولیت پرستاران را هم ندارند یعنی به طورمستقیم با جان مردم در تماس نیستند ، در مواجهه با بیماران عفونی و در معرض خطر ابتلا به این بیماریها قرار ندارند ، سیستم ایمنی بدنشان از پرستاران قوی تر است ، ( چرا که سیستم ایمنی بدن پرستاران در تماس با بیماران مختلف مبتلا به هپاتیتC، هپاتیتS،HIV ، به طور طبیعی کاهش می یابد)، مقایسه کنیم ، می بینیم که پرستاران علیرغم کار سخت و پرخطر از امکانات و امتیازات کمتری نسبت به آنها برخوردارند . وی در ادامه افزود : ولی کاش حداقل برای پرستاران انگیزه ایجاد می کردند؛ هدیه روز زن به ما تعلق نمی گیرد حتی دریغ از یک کارت تبریک برای این روز و یا هدیه روز پرستار را به صورت اقساط به پرستاران می دهند.این بدان معناست که هنوز جایگاه واقعی پرستار شناخته نشده است. اینها برای پرستار انگیزه ایجاد می کند ولی نهاد های مسئول از این امر غافلند. خدمات، تسهیلات ، بن های غیر نقدی و نقد ی که به پرستاران اعطا می شود واقعاً در مقایسه با اینکه این افراد کارشناسان حرفه و رشته خود هستند بسیار اندک است. وی در توضیح این مطلب گفت : به عنوان مثال هر اداره ای ، تعاونی مسکن فعال دارد. ولی برای پرستاران این مجتمع در شهرک واوان آپارتمان ساخته اند. در کشورهای خارجی پرستاری پس از کار معدن جزء سخت ترین مشاغل است و به دلیل سختی و حساسیت کار ، بالاترین پایه حقوقی را داراهستند. خطرپذیری این شغل بسیار بالاست. پرستاران حتی در مقایسه با پزشکان مدت زمان بیشتری را با بیمار سپری می کنند. اهمیت کار پرستاری اگر بیشتر از اهمیت کار پزشکی نباشد کمتر نیست. این سخن را گاهی ما از زبان بیماران می شنویم. تفاوت در آمدی پرستاران با پزشکان خیلی زیاد است از زمانی هم که سیستم کارانه ایی در بیمارستان معمول شده ، زحمت پرستاران چندین برابر شده ،ولی در عمل در آمد حاصل از بیمارستان 70% به پزشکان و30% به کلیه کادر بیمارستان اعم از پرستاری ، اداری و خدمات تخصیص می یابد.
پرستاران شرکت کننده در این گفتگو در باره ویژگی ها و شرایط سخت کارشان گفتند: وقتی یک شغل، شغل سخت به حساب می آید باید امتیازاتی برای آن قائل شوند. یک پرستار مثل کارمند نیست. شیفت شب و شیفت های تعطیل دارد، این نوع ساعات کاری عوارض ولطماتی را در زندگی پرستار بر جای می گذارد . پرستاران در معرض آسیب های جدی هستند گسترش بیماری های حاد نظیرHIV و انواع هپاتیت و لزوم مراقبت از آنان سبب شده که برخی از پرستاران در حین مراقبت با ورود سرسوزن آلوده به دستشان مبتلا به این بیماری شوند. یک دانشجوی پرستاری و یکی از پرستاران در حال حاضر درگیر چنین مشکلی هستند ، ولی متاسفانه علیرغم تمام این خطرات و آسیب های مهلک ، پرستاری که در حین کار به چنین بیماری هایی مبتلا می شود از بیمه آسیب های حرفه ایی برخوردار نیست. اگر یک کارگر درحین کار دچار آسیب دیدگی و یا قطع عضو شود بیمه خسارت وارده به کارگر را جبران می کند ولی اگر پرستار در حین پرستاری از یک بیمار دچاردیسک کمر و یا آسیب های جدی تر شود خسارات وارده از سوی هیچ شرکت بیمه و یا وزارتخانه تابعه جبران نمی شود. باید مسئولان با ایجاد تسهیلاتی پرستار را در این کار سخت حمایت کنند ولی این حمایت ها وجود ندارد. یکی از خانم های پرستار در باره تبعات فقدان حمایت حرفه ایی از پرستاران گفت : در نهایت پرستار در برابر فشارهای کاری و تاثیرات آن بر زندگی به ناچار کار را رها می کند و خانه نشین می شود. پرستاری که مدارج دانشگاهی را طی کرده هزینه ایی را برای تحصیل صرف کرده است، حالا از سیستم فعال جامعه جدا شده و خانه نشین می شود.
یکی از پرستاران حق کارشناسی و نادیده گرفتن آن را یکی دیگر از مشکلات پرستاران نامید و گفت : چطور یک پرستار کارشناس نیست. مگر پرستار کار کارشناسی انجام نمی دهد یک گروه فاقد تخصص بیاورند که جای ما کار کنند تا مشخص شود که آیا این شغل نیاز به افراد حرفه ایی و کارشناس دارد یا خیر؟ وعده می دهند که پرستار کارشناس محسوب شده و به زودی احکام آنها ابلاغ می شود ولی همه اینها در حد وعده باقی مانده است .
یکی دیگر از خانمهای شرکت کننده دراین گفتگو یکی از موارد تبعیض میان کادر درمان را چنین ذکر کرد : تفاوتی فاحشی میان فرصت های آموزشی پرستاران و پزشکان است. هر ساله به چندین پزشک فرصت های مطالعات کوتاه مدت و بلند مدت می دهند ولی باید پرسید چند در صد از بودجه مطالعات – آموزشی وزارت بهداشت به پرستاران اختصاص می یابد ؟ دلیل این مسئله چیست؟ سطح علم پزشکی در کشور ما ، مقالات پژوهشی و تحقیقات در این رشته تفاوت چندانی با کشورهای اروپایی ندارد، ولی متاسفانه این پیشرفت در پزشکی قابل مقایسه با پرستاری نیست ؛ حرفه پرستاری که مکمل پزشکی در بیمارستان است در زمینه فرصت های آموزشی و مطالعاتی مورد غفلت قرار گرفته است و این یکی از معضلات بسیار مهم است که باعث کاهش انگیزه و عقب ماندن سطح علمی پرستاران شده است.
از جمع پرستاران حاضر در این گفتگو سوال شد که چرا غالباً مردم از پرستاران ناراضی اند ؟ یکی از بانوان پرستار در این زمینه گفت : از آنجایی که وظیفه پرستار شناخته شده نیست توقعات بیمار و یا همراهانش بی اندازه است و به شغل پرستارمربوط نیست. تمام مسائل جانبی بیمارستان را از ما مطالبه می کنند اگر محیط کثیف است ،اگر تجهیزات کم است، اگر پزشک دیر می آید، اگر غذا مشکل دارد از چشم پرستار می بینند. اگر کار خوب انجام گیرد بیمار از پرستار تشکر نمی کند و تنها پزشک را مسئول حسن انجام کار می داند . در صورتی که در تمام مواقع بحرانی این پرستاراست که فداکارانه در سرکار خود حاضر می شود. در زمان انقلاب ، در ایام جنگ ، مواقع بحرانی زلزله ، پرستار شیفت دوبل و یا 24 ساعت سرکارمی آمد و هیچ توقع تقدیر و تشکر هم نداشت.وی در ادامه افزود : رسانه ها باید درباره حرفه پرستاری اطلاعات کسب کنند و صرفاً در روز پرستار با این قشر همراه نشوند. باید به طور مداوم مسائل مطرح شود، و رسانه مسائل و مشکلات پرستاران را درک و پی گیری کنند، و شناخت کافی از حرفه پرستاری به جامعه انتقال دهند. وی دراین باره افزود : ما پرستاران نیازمند ترحم جامعه نیستیم. ما می خواهیم واقعیت حرفه ایی ما مطرح و بررسی شود نه اینکه از پرستار یک داستان اشک آلود بسازند.
از این عزیزان سوال شد که اگر دوباره به سالهای انتخاب رشته بازگردید آیا باز هم رشته پرستاری را انتخاب می کنید؟ همه خانم های شرکت کننده در این گفتگو بی درنگ به این سوال جواب مثبت دادند و علت این پاسخ را چنین بیان کردند : ما به این شغل علاقه داریم و آن چیزی که ما را در این شغل نگه داشته همین علاقه است. یعنی کارمان را دوست داریم و احساس می کنیم در این شغل مفیدیم.
در پایان از پرستاران خواستیم پرستار و پرستاری را در یک جمله تعریف کنند :
با شرایط فعلی که بر شمردیم ” ایثار و وجدان بیدار” . تعریف پرستار مشکل است ولی واقعاً در یک کلمه می توان پرستار را تجسم ایثار نامید چرا که یک پرستار از همه چیز در زندگی اش می گذرد. اگر شما لحظه لحظه زندگی یک پرستار را نگاه کنید می بینید زمانی نبوده که او از خود ، خانواده ، استراحت و لذات زندگی نگذرد.
مؤسسه خیریه راه فرشتگان آسمانی ، مؤسسه ای غیر انتفاعی است که در سال ۱۳۹۱ با هدف نگهداری شبانه روزی از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست و با مجوز رسمی سازمان بهزیستی به شماره ثبت۵۵۷ شروع به کار کرده است . این مؤسسه با الطاف الهی و همت تنی چند از
絕對不應該在24小時內服用威而鋼超過一次,並且劑量不能超過100毫克。也不應該將 威而鋼與任何其他陽痿藥物一起服用。如果沒有發生任何事情,另一種藥片不會有任何不同。
威而鋼是PDE5抑制劑的一種,同類型的藥物還有 犀利士、樂威壯。而犀利士擁有36小時長久藥效的特點十分適合我。經實踐,服用1粒犀利士確實在接下來的兩天裡勃起不舉的問題消失無踪。